Jump to content

աղանդավոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղանդաւոր

վանկեր՝ ա•ղան•դա•վոր 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական, ածական

[խմբագրել]
  1. աղանդի հետևորդ, հերետիկոս ◆ Որովհետև աղանդավոր են եղել նրանք հնում, հալածել են նրանց և ենթարկել ծաղրի։ (Ակսել Բակունց)
  2. (փխբ․) (քղք․) խմբակային նեղ շահերով ու դոգմատիկ համոզունքներով առաջնորդված գործիչ
  3. աղանդ հանդիսացող, աղանդավորություն պարունակող ◆ Աղանդավոր ուսմունք։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. աղանդավորական, հերձվածող, հերետիկոս, աղանդապաշտ, (հին) չարադավան, չարապաշտ, չարապաշտոն, թյուրապաշտ, օտարափառ, նորափառ, նորահավատ, թյուրահավատ, մոլակրոն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]