Jump to content

աղուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղուն

վանկեր՝ ա•ղուն 

աղուն1

[խմբագրել]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. Ղարաբաղ՝ աղալու համար պատրաստված հացահատիկ ◆ Ոմանք աղուն էին բերում ջաղացպան Անդրու մոտ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Ու լայն ամբարն աղուններուն երբ բացվի՝ բերկրություն թող ըլլա։ (Դանիել Վարուժան)
  2. տե՛ս ակռահատիկ
  3. (խոհր․) վերամշակման համար նախատեսված հացահատիկ

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. աղոն, դան

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. աղունն աղալ -
    1. աղունը, մաքրած հացահատիկը ջրաղացում աղալ ◆ Իմ ընկերնե՛ր, իմ ա՛ջ ձեռներ, եկե՛ք, տարե՛ք իմ աղունն աղացեք: Հովհաննես Թումանյան
    2. խիստ ծեծել ◆ Վեր կկենամ, աղունդ կաղամ։ Սահակ Ամատունի
  2. աղուն անել -
    1. հացահատիկը, ցորենը մաղելով մաքրել, փռել, չորացնել, նախապատրաստել աղալու ◆ Հարսը աղուն էր անում։ Սահակ Ամատունի
    2. մեկի շուրջը պտտվել, պտույտ գալ ◆ Ընչանք ե՞րբ պտի թխսի պես աղուն անես գլխիս։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ուրուրի պես աղուն արա գլխին։ (Պերճ Պռոշյան)
    3. Ղարաբաղ՝ մի բան անկարգ ցրել, թափթփել ◆ Գրքերդ խի ես աղումնը ըրալ։ (Ձեռագիր)
  3. աղուն-աղուն անել - պտույտ գործել
  4. աղուն ունենալ աղալու -
    1. խնդիրք ունենալ, մեկին մի բան խնդրել, ասելիք ունենալ ◆ Էս ի՞նչ խորհուրդ եք կապել, էլի մի աղուն կունենաք աղալու: (Պերճ Պռոշյան) ◆ Դե ասա, տեսնենք, էլի մի աղուն կունենաս աղալու։ Սահակ Ամատունի
    2. մեկի գլխին չարիք՝ փորձանք բերել ◆ Էս ի՞նչ խորհուրդ եք կապել, էլի մի աղուն կունենաք աղալու։ (Պերճ Պռոշյան)
  5. աղունն աղալ մեկի - խիստ ծեծել
  6. աղունն աղալ (իր) - իր գործն առաջ տանել
  7. Արարատյան՝ գժի աղունն աստված կաղա (առած) - անհոգ մարդ է, բայց գործը միշտ հաջող է գնում
  8. ես աղա, դու աղա, մեր աղունն ո՞վ աղա… (առած) - մենք որ չաշխատենք, մեր գործն ո՞վ կանի

աղուն2

[խմբագրել]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. Վան՝ աղը շատ, աղի

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

|}

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։