բանաստեղծ

Հայերեն

հայ բանաստեղծ Հովհաննես Շիրազը

• ՄՀԱ՝ [bɑnɑsˈtɛʁt͡s]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•նաս•տեղծ 

Գոյական

1. չափածո գեղարվեստական երկեր, ստեղծագործություններ գրող անձ, քերթող ◆ Վե՛ր կաց, բանաստե՛ղծ, վե՛ր կաց, ներշնչվի՛ր, դուրս արի հանդես։ Հովհաննես Թումանյան
2. գեղեցիկը սիրող և հասկացող, բանաստեղծական ճաշակ ունեցող (փխբ․)
3. հուզական, նուրբ ու քնքուշ հոգի ունեցող մարդ (փխբ․)
4. (գրադ․) պոետ

Հոմանիշներ

1. պոետ, քերթող (բնստ․), երգիչ, քնարերգու, տաղերգու, պառնասեցի (փխբ․), բանագյուտ (հին), բանահյուս, հագներգու, շերասաց, մուսաների որդի (չափածո երգեր գրող) (փխբ․), Հանգաթուխ, բանաթուխ (անարգ.):

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ poet, bard, songster գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ поэт (ru) ‎(poet) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ poète

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Արամ Բաբայան, Գրադարանային տերմինների բառարան (ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն) (ԿՈՒԼՏՆՈՒՍ հիմնարկների գործերի կոմիտեի հրատարակություն), Երևան — 265 էջ։