Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ե•րախ

երախ1

Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. սողդերեն raγ’h, յաղնոբերեն rax «բերան»։

կենդանիների բերան, կլափ ◆ Ո՜չ սանձ ունիս, ո՜չ երասան երախիդ: Սիամանթո
մարդու բերան ◆ Բերանի խոռոչի ետին մասն է կազմում երախը, որ գտնվում է անմիջապես կոկորդից վերև։
(արհմրհ․) մարդու բերան
(փխբ․) բերանն իբրև կուլ տալու, ոչնչացնելու միջոց ◆ Հիմա մարզպանը մեզ տանում է խցկում Զարեհավանի պարսիկ բերդապահ գնդի երախը: Դերենիկ Դեմիրճյան
(փխբ․) փոսի բացվածք, հեղքվածք, պատռվածք ◆ Գետնատարած և գալարուն սև մի երախ հեռվում ցույց էր տալիս ձորի տեղը։ Վրթանես Փափազյան
(փխբ․) խողովակի բաց ծայրը ◆ Թնդանոթների երախները մունջ նայում էին քաղաքի կողմը։ (Ակսել Բակունց)

Բաղադրյալ բառեր
բրտերախ փափկերախ փրփրերախ

Թարգմանություններ
{{en\|jaw\|maw\|mouth\|fissure\|crevice\|opening\|cavity} գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ жерло (ru) ‎(žerlo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Ծագումն անհայտ է։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։