Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ թան•կա•գին

Ստուգաբանություն

թանկ՝ բարձր գին ունեցող ◆ Նստել էր ժպտուն, գեղեցկության մի հրաշակերտ, թանկագին ակներով շողշողուն։ Վրթանես Փափազյան ◆ Երկու թանկագին թրեր կային սուր, դաստակներն ամբողջ ղուտ ոսկուց։ Հովհաննես Թումանյան
ընտիր, լավագույն ◆ Նա խլեց իմ դղյակի թանկագին զարդը։ (Մուրացան)
մեծ արժեք ներկայացնող, մեծարժեք, թանկարժեք
(փխբ․) հոգեհարազատ, սիրելի, մտերիմ ◆ Սամվել… թանկագին Սամվել… անդադար բացականչում էր նա։ (Րաֆֆի) ◆ Կգա դստրիկ իմ թանկագին, հեշտ չի բերվում հուրն անշեջ։ Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) պատվավոր, պատվարժան ◆ Ճամբարը թափուրվեց իր թանկագին հյուրերից։ Սերո Խանզադյան
(փխբ․) պետքական, անհրաժեշտ ◆ Դու հեռացիր միայն քո թանկագին անձը փրկելու համար, որովհետև աշխարհը սպասում է յուր թագավորին։ (Մուրացան)
հաճելի, երջանկույուն բերող ◆ Թանկագին գիշերն սպառվում էր։ Անահիտ Սեկոյան

թանկարժեք, բարձրարժեք, մեծարժեք, արժեքավոր, պատվական, անգին, բազմարժեք (հնց․), բազմաքանքար
թանկ, ծանրագին, մեծագին, սուղ, թանգ, անմատչելի, ավելծախ, մեծածախս, հաճախագին, ծանրագնի թանկնոց, վերնոց, սղնոց, թանկ ու կրակ, կրակի գին, գինը կրակ
տե՛ս սիրելի
տե՛ս պատվարժան

թանկագին քար - որևէ ակնեղեն, ակնեղենի, որևէ տեսակ ◆ Դարսված էին զանազան տեսակի կանացի զարդեր… բոլորը ոսկուց և զարդարված թանկագին քարերով։ (Րաֆֆի)

Բաղադրյալ բառեր
թանկագնի թանկագնություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ precious գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ драгоценный (ru) ‎(dragocennyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։