Jump to content

թավիշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ թաւիշ

վանկեր՝ թա•վիշ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. խիտ, նուրբ ու փափուկ խավով պատված երեսով կտոր (սովորաբար մետաքսից) ◆ Վարդագույն թավիշով պատած, ոսկեթել փունջերով զարդարած մութաքաները իրենց պատշաճավոր տեղումն էին։ (Րաֆֆի)
  2. կանաչ, բուսականություն (փխբ․) ◆ Կանաչ թավիշի այդ անհուն սփռվածքին դեմ հեռուն հորիզոնին վրա վիթխարի և անմռունչ զանգված մը կը կանգնի։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  3. պտուղների, բույսերի, տերևների և այլն նուրբ աղվամազ (փխբ․)
  4. նուրբ, թավշանման վարս (փխբ․) ◆ Էն ցողապատ թարմ արոտում, թավիշ խոտում ման էր գալի, սորոր տալի։ Հովհաննես Թումանյան

Ածական

  1. թավշե
  2. շատ նուրբ, փափուկ, քնքուշ
  3. նրբամաշկ (փխբ․)
թավիշ

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. կերպաս, մախմուր (գվռ.)
  2. տե՛ս կանաչ
  3. տե՛ս աղվամազ
  4. տե՛ս թավշե
  5. տե՛ս քնքուշ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]