Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•ժոռ

Ստուգաբանություն

մռայլ հայացք` դեմք` նայվածք ունեցող, խստադեմ, խոժոռադեմ ◆ Դու հիշո՞ւմ ես որսորդ Ավոյին` այն լուռ, միշտ խոժոռ մարդուն։ (Րաֆֆի)
մռայլութուն` խստություն` դաժանություն արտահայտող ◆ Այդ միջոցին մեկը միջնաբերդի բարձրությունից խոժոռ դեմքով նայում էր։ (Րաֆֆի) ◆ Ոստիկանը խոժոռ դեմք ընդունեց։ Խաչիկ Դաշտենց
(մկբ․) խոլոռ հայացքով, խեթիվ ◆ Խուլ Հովհաննեսը… խոժոռ է նայում երիտասարդ դպրին։ (Ակսել Բակունց)
(ած․) (փխբ․) իր տեսքով ծանր զգացում առաջ բերող, ճնշող ◆ Խոժոռ ժայռերը մեկը մյուսից բարձր ձգվում էին հեռու։
(փխբ․) մթացած, ամպամած ◆ Ձմռան խոժոռ երկինքը… միծտ կուլար։ (Միսաք Մեծարենց)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ gloominess, glumness, moroseness, sullenness, sadness, darkness, overcast գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Хмурый (ru) ‎(Xmuryj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

(բրբ․) Գանձակ, Ալաշկերտ, Ղարաբաղ, Ջուղա, Թբիլիսի, Քանդակ՝ (խոժոր, խժոռ, խուժար) մեծ, խոշոր։ ◆ Սաթոն խոժոռ աշկեր ունի (Ձեռագիր) տե՜ս խոշոր
խոշոր աղացված․ ◆ Խոժոռ ալյուր: (Ձեռագիր) ◆ Խոժոռ աղ:

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ big, large, coarse գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։