Jump to content

կող

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կող

վանկեր՝ կող 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *gol- «ճյուղ» արմատից, որից նաև հայերեն կողր «ճյուղ» և ռուսերեն голья «ճյուղ» բառերը։ Աճառյանը, հետևելով Մեյեին, համեմատում է թոխարերեն Ա kälyme, Բ kälymiye «կողմ» բառերի հետ, սակայն այս բառերի բուն իմաստն է «ուղղություն, աշխարհի կողմ», և նրանց համեմատությունը հունարեն κλίμα՝ «աշխարհամաս, աշխարհի կողմ» բառի հետ ավելի հավանական է։

Գոյական

  1. (կզմխս․) կրծքի վանդակը կազմող աղեղնաձև ոսկորները, որոնք կպած են ողնաշարին, կողորկր, կողաշար ◆ Թշնամին արդեն նահանջում էր, երբ մի նետ եկավ և ցցվեց իմ կողերի մեջ: (Մուրացան)
  2. մարդու մարմնի՝ իրանի աջ և ձախ մասերը՝ թիկունքից մինչև կոնքը ◆ Բժիշկն սկսեց իր խողովակով քննել նրա կուրձքը, կողերը, թիկունքը: (Նար-Դոս)
  3. անասունի մարմնի աջ և ձախ մասերը, պառակ ◆ Կ`երգեն տղաներ, խըթանելով միշտ կողը եզետուն: (Դանիել Վարուժան)
  4. առարկայի աջ կամ ձախ մասը, կողմ, կողք, եզր
  5. առարկայի արտաքին մակերևույթը՝ մասը ◆ Աշխարհն ուրիշ տեսակ երևաց նրա աչքում, երբ տեսավ կանաչ արտերն ու սարերի լերկ կողերը: (Ակսել Բակունց)
  6. լեռան երկու կողմերի միջև ընկած շերտը, լեռնակող
  7. առարկայի շրջափակ ◆ Տակառի կող: ◆ Ալիքները աջից ու ձախից սկսեցին զարկել նրա կողերին: (Շիրվանզադե)
  8. առարկայի ներսի կողքային մակերեսը։ ◆ Նա պատվիրեց քառասուն օր վառելուց հետո միայն նրա թոնրի կողերի վրա լավաշ թխել: (Րաֆֆի)
  9. եզր, ծայր ◆ Նստել էի նրա մահճակալի կողին ու զրուցում էինք: (Հրաչյա Քոչար)
  10. գրքի՝ տետրի կազմ ◆ Տետրակի հաստ կողը հիվանդի մեջքին չեին փակցնում: (Ակսել Բակունց)
  11. շրջանակ ◆ Հանեց ոսկե կողերով ակնոցը և խնամքով քթի վրա ամրացնելով այն, սկսեց կարդալ առաջարկված հոդվածները: (Մուրացան)
  12. (տպգր․) ստվարաթղթի կտոր, որ գրքի ծավալից քիչ ավելի մեծ է և ներկայացնում է ամուր կազմային թաղանթի հիմքը
  13. (տպգր․) կազմի ծածկիչներից յուրաքանչյուրը
  14. (ատղձ․) նիստերի հատման գիծ, տախտակի շերտի և եզրի կամ շերտի և ճակատի հատման գիծ
  15. (փխբ․) կոնք, գավակ
  16. համառություն, կամակորություն
  17. ձմերուկի՝ սեխի և այլնի շերտիկ, կուղ
  18. (հրտ․) ստվարաթղթի կտոր, որն ունի գրքի ֆորմատից քիչ ավելի մեծ ֆորմատ և ներկայացնում է ամուր կազմային թաղանթի հիմքը
  19. (ճրտրպ․) (շին․) ուղղանկյուն շենքի լայնական ճակատը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կողաշար, կողոսկր (կզմխս․)
  2. կողք, կուշտ
  3. պառակ, կողիկ
  4. կողմ, եզր, կուռ
  5. կուղ, շերտիկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. կողը հաստ - համառ, իր ասածի ◆ Եկե՜ք, եկե՜ք, արծիվ ուտող խորխոռներ, ձիագող գնուններ, արջ պատառող ռշտուններ, կողերը հաստ մամգուններ: Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. կողը դեմ տալ, կողի ընկնել (նունն է` կողքի ընկնել) - համառել, իր մտադրվածը կատարել, ասածից չհրաժարվել
  3. (բրբ․) կողերը եռալ, քոր գալ - ծեծվել ուզել, ծեծվելու արժանի բան անել, ծեծվելու առիթ տալ
  4. կողերն ընկնել - երաժշտությունից ոգեվորվելով պարելու բուռն մղում ունենալ
  5. կողերը հաշվել (համրվել) - շատ նիհար լինել ◆ Մեր հարևան Պապանի շան կողերը համրվում էին դրսից: (Վախթանգ Անանյան)
  6. կողերը ջարդել, կողերը տրորել - շատ ծեծել, մի լավ ծեծ տալ
  7. կողերը իրար կպնել` կպչել - շատ նիհարել
  8. (բրբ․) կող տալ - 1) թոնրի հովացած լինելով` թեթև բոց տալ (տաքացնելու համար). 2) բացած խմորը թոնրի կողին խփել, թխելու համար
  9. կող ու կուշտ - շուրջը, շրջակայքը ◆ Պետք է աչքերդ չորս արած կող ուր կուշտդ նայես: (Մամուլ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։
  • Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։