կուռ-ճուռ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կուռ-ճուռ
- տե՛ս կուռ (1) ◆ Աչքի լույսն ու կռներ-ճռների զորությունը կորցրած Մրտոն անեծք է թափում իր որդու արևը խավարացնողի գլխին։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։