Jump to content

համադրություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ համադրութիւն

վանկեր՝ հա•մադ•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. զուգադրություն, համեմատություն, բաղդատություն
  2. զուգակցություն, զուգորդում
  3. (փիլ․) գիտական հետազոտություն մեթոդ, որ հենվում է առարկայի՝ երևույթի ամբողջականություն, նրա մասերի փոխադարձ կապի ու միասնության վրա
  4. (փիլ․) երևույթի զարգացման բարձրագույն աստիճանը, որ իր մեջ, որպես բարձրագույն միասնության մեջ, ինքին միացնում է զարգացման նախկին աստիճանների առաջադեմ տարրերը
  5. (քրկն․) (հնց․) շարահյուսության այն բաժինը, որ վերաբերում է բարդ նախադասությունների կազմության եղանակներին
  6. (քիմ․) տե՛ս բաղադրություն
  7. (գրք․) միասնություն, զուգակցված մասերի՝ գործողությւոնների ամբողջություն ◆ Տրիպոլիս են կոչել այն, … որովհետև երեք քաղաքապետություների համադրությունից է ստեղծվել։ (Սուրեն Այվազյան)
  8. (հնց․) համաձայնություն, համերաշխություն
  9. տե՛ս կապակցություն
  10. (կենսք․) պարզ նյութից բարդ նյութերի, առանձին տարրերից՝ ամբողջականի առաջացման պրոցես

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. զուգադրություն, համեմատություն, բաղդատություն
  2. (փիլ․) սինթեզ
  3. տե՛ս բաղադրություն
  4. տե՛ս միասնություն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։