համառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑˈmɑr]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ յամառ
վանկեր՝ հա•մառ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *omə- «եռանդուն գործել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն aniti- «սեղմում է, նեղում է, համառորեն հավաստիացնում է, երդվում է», հին իսլանդերեն ama «ձանձրացնել», հին վերին գերմաներեն emiz «շարունակ», գերմաներեն emsig «եռանդուն»։
Ածական
- իր ասածի, հարկ եղածից ավելի հաստատամիտ, չզիջող, կամակոր, կողքը հաստ
- չլսող, չանսացող, չենթարկվող, հեստ
- տոկուն, աննկուն, աներեր
- տոկունությամբ կատարվող` տեղի ունեցող
- տոկունություն արտահայտող
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հաստատակամ, հաստատամիտ, անկոտրում, անկոտրելի
- կամակոր, կամապաշտ, համառամիտ, (ժղ․) հաստակող, իրասածի, համառկոտ, պնդաճակատ, պնդագլուխ, (հզվդ․)` խստավիզ, խստապարանոց, պնդապարանոց, կամակառույց (հնց․), (գվռ․)` կողքավեր, կողքավոր, կողինա, կողինար, կոռեճ, խզաչ, պինդգլուխ, վզան, տինկոզ, կողը հաստ, կողքը հաստ, ճակատը պինդ
- հեստ, խստերախ
- տոկուն, աննկուն, աներեր, անդրդվելի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։