շեշտ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ʃɛʃt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շեշտ

վանկեր՝ շեշտ 

Ստուգաբանություն

Քիչ հավանական է բխեցնել խեթերեն sesd- (sayd) «բարգավաճել, աճել, ավելանալ» բառից։

Գոյական

1. ձայնի ուժգնությունը վանկի ձայնավորի արտասանության ժամանակ (լեզվբ․)
2. այդ ուժգնությունը գրավոր կերպով արտահայտելու փշիկանման նշան, որը դրվում է շեշտակիր ձայնավորի վրա
3. խոսքի ձայնային երանգ, իբրև որևէ վերաբերմունքի, զգացմունքի և այլն արտահայտություն ◆ Եղբայրը հանդիմանության ուժեղ շեշտեր լսեց քրոջ ձայնի մեջ (Նար-Դոս)
4. որևէ բանի ներքին էություն, ոգի, տրամադրություն (փխբ․)
5. հնչունաբանական վերգծային (վերհատույթային) միավոր. վանդակավոր հնչունի առանձնացումն է ձայնի բարձրության, ուժգնության կամ տևողության փոփոխությամբ

Մակբայ

1. շեշտակի

Հոմանիշներ

1. տե՛ս շեշտանշան
2. սաստ, թափ
3. էություն, ոգի
4. շեշտակի

Արտահայտություններ

1. շեշտը դնել մի բանի վրա - ուշադրության առարկա դարձնել, հատուկ կարևորություն տալ
2. շեշտի նշան - նույնն է՝ շեշտ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	շեշտ(ը)	շեշտեր(ը)
Սեռ.	շեշտի	շեշտերի
Տր.	շեշտի(ն)	շեշտերի(ն)
Հայց.	շեշտ(ը)	շեշտեր(ը)
Բաց.	շեշտից	շեշտերից
Գործ.	շեշտով	շեշտերով
Ներգ.	շեշտում	շեշտերում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ stress, accent, lay stress on գերմաներեն՝ beanspruchen դանիերեն՝ թուրքերեն՝ vurgulamak իսպաներեն՝ tensiona իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ τονίζω շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ tensionar ռուսերեն՝ акцент (ru) ‎(akcent), ударение (ru) ‎(udarenije), знак ударения (ru) ‎(znak udarenija) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ stresser

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
• Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
• Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։
• Հ․ Լ․ Զաքարյան, Կետադրական բառարան․ Ուսումնական տեղեկատու, Երևան, «Զանգակ», 2013 — 240 էջ։