Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ շող

վանկեր՝ շող

շող1

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *k'olo-` *k'eu- «լուսավորել, լուսավոր», արմատից, որից նաև նշող, նշույլ։

լուսատու աղբյուրից՝ առարկայից նեղ շերտի ձևով արձակվող լույս, ճառագայթ, ճաճանչ, արևի շողեր ◆ Արևի շողերը դեռ նոր էին խողում վաղորդյան ցողի մարգարիտների հետ։ (Րաֆֆի)
ցոլք, փայլ, առարկայից արտափայլող շողք՝ ցոլք ◆ ադամանդի շող
նեղ անցքից կամ ճեղքից ընկնող լույսի շերտ ◆ Ես կրկին գլուխս դրեցի բարձի վրա և նայում էի պատուհանից ներս ծագած շողին: (Րաֆֆի)
նշույլ՝ որևէ բանի թեթև՝ աղոտ արտահայտություն՝ դրսևորում ◆ հույսի շող
շուք, շքեղություն, պերճանք ◆ Ապրում էր Կեսարի շնորհների շողերի մեջ։ (Հ. Սենկևիչ)

ճառագայթ, ճաճանչ, շողք, շառայլ, շառավիղ, նշույլ, նշող, նշողյուն,
ցոլք, փայլ,
շուք, շքեղություն, հանդիսավորություն, պերճություն, պերճաշքություն, վեհություն, վսեմություն, ճոխություն

Հոլովում

Բաղադրյալ բառեր
շողագեղ շողագես շողադեմ շողազարդ շողազարդել շողազարդվել շողազարդություն շողազարդում շողաթաթախ շողալ շողախուրձ շողակ շողակաթ շողակն շողակնաշող շողակնափայլ շողակնե շողակնյա շողահալած շողահյուս շողաձիգ շողահուր շողամրցում շողայգ շողան շողանք շողապայծառ շողապսակ շողառատ շողասնկախտ շողասնկային շողասնկիկ շողասպառ շողավառ շողավառել շողավառվել շողավառություն շողավարդ շողավարս շողավետ շողավոր շողավորել շողավորվել շողավորություն շողավորում շողարծարծ շողարկել շողարձակ շողարձակել շողարձակվել շողարձակություն շողարձակել շողարձակում շողացնել շողացնում շողափայլ շողափունջ շողյուն շող-շաղափ շողշողալ շողշողատել շողշողացնել շողշողենի շողշողյուն շողշողացող շողշողել շողշողում շողշողուն շողք շողքել շողշողքել ամպշող լուսաշող

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ ray, shine, glimpse, gleam գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ луч (ru) ‎(luč), отблеск (ru) ‎(otblesk), отсвет (ru) ‎(otsvet) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *k՛uol-՝ *k՛uel- «տղմոտ, ցեխոտ» արմատից, որից նաև շաղ, շաղախ։

Բաղադրյալ բառեր
շողիք

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։