չարչարել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡ʃʰɑɾt͡ʃʰɑˈɾɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ չար•չա•րել
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- ֆիզիկական տանջանքի ենթարկել, տանջել
- հոգեկան տառապանք պատճառել, վշտացնել
- նեղություն պատճառել, անհանգստացնել
- ապարդյուն չարչարանք թափել որևէ գործիք` սարած բանացնելու
- (ժղ․) բռնաբարել
- (հնց․) հարստահարել, կեղեքել, զրկանքների ենթարկել
- (փխբ․) կոտրտել, աղավաղել, աղճատել (լեզվի մասին)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տանջել, խոշտանգել, կոշկոճել, կտտել, լլկել (փխբ․)` խաչել, մարտիրոսել, թոպել (արևմտհ․), մորթել (փխբ․), (հնց․)` կռփել, կոճկցել, տոշկել, (գվռ․)` չարչրկել, չարչարկել, դաղել, մնձրել, կոշել, խշտել, խվել, ճանճրտել, տրորկել, կյանքը մաշել, հոգին հանել, հոգին մաշել, հոգին վառել, հոգեհան անել, հալումաշ անել, տանջահար անել, կիսամորթ անել, միս ու աղցան անել, միսը կտրել` ռեխին դեմ անել, միս ու ոսկոր անել, միսը բերանը տալ, միսը իրեն ուտեցնել, սիրտն ուտել, գլխին աղուն աղալ, գլխին ջրաղաց աղալ, գլխին քար աղալ, գլխին քարակարկուտ աղալ, գլխին հատիկ` ծեծել, գլխին պոպոկ կոտրել, քարեքար տալ, կատիկին հուպ տալ, կատիկին չոքել, կատիկին ջուր դնել, բկին չոքել, բկին նստել, սիրտն ուտել, պոչը տրորել, արյունը ջուր շինել, վերքի վրա աղ ցանել, մկան ծակը կոխել, մկան ծակը ծուխ տալ, երկու ոտքը մի կոշիկի մեջ մտցնել, հավատից գցել, հավատից հանել, քոռ դանակով մորթել, օձի հետ ընկերացնել, խորոված օձի միս ուտեցնել, օձի փուշ ուտեցնել, շլինքովը օձ փաթաթել, դժվար տեղը ձգել, մեծ կտորը բկումը թողնել, ծուխը քթից հանել, ծուխը քթածակերից հանել, կաշին առնել, կաշին քերթել, կաշին ջուր դնել, կաշին հանել, կաշին տիկ հանել, կաշին տիկահան անել, կաշին քերել, քոռ սղոցի տակ դնել, հոգին բերանը տալ, կրակե շապիկ հագցնել, անկրակ խորովել
- տվայտել, տառապեցնել, վշտացնել
- տե՛ս նեղել
- տե՛ս անհանգստացնել
- տե՛ս բռնաբարել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։