սովորություն
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [sɔvɔɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սովորութիւն
վանկեր՝ սո•վո•րու•թյուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Արմատ՝ սովոր, վերջածանց՝ -ություն:
Գոյական
- ավանդաբար հաստատված հասարակական վարքագծի կանոնների ամբողջությունը, ընդհանուրի կողմից իբրև ավանդույթ ընդունված կարգ
- (իրավ․) այս կամ այն հասարակական միջավայրում ամուր կերպով հաստատված կանոն, որ կարգավորում է մարդկանց վարքագիծը, վարվելակերպն ու գործելակերպը հասարակական կյանքի որոշակի բնագավառում
- գործելու՝ վարվելու՝ աշխատելու և այլնի սովորական դարձած կարգ՝ եղանակ՝ կերպ ◆ Սովորությունը երկրորդ բնավորություն է։
- վարժությամբ՝ փորձով և այլնով ձեռք բերված հմտություն ◆ Ցուլին բարձրացնելը սովորության է, իսկ նշանին խփելը սովորություն չէ՞:
- որևէ բանի՝ սովորական դարձած՝ անհրաժեշտության ու ներքին պահանջի վերածված անդիմադրելի հակում, մոլություն, հիվանդություն ◆ Ծխելու՝ ոգելից խմիչքներ գործածելու՝ թղթախաղի սովորություն:
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- սովորույթ, ավանդույթ, ծես, կանոն, օրենք, (ժղ․) ադաթ, սովորույթք, սովորք (հնց․), սահմանք (գվռ․)
- վարք, նիստուկաց, վարքուբարք
- հմտություն, վարպետություն
- մոլություն, մոլուցք, հիվանդություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Ա ներքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | սովորություն(ը) | սովորություններ(ը) |
Սեռ. | սովորության | սովորությունների |
Տր. | սովորության(ը) | սովորությունների(ն) |
Հայց. | սովորություն(ը) | սովորություններ(ը) |
Բաց. | սովորությունից | սովորություններից |
Գործ. | սովորությամբ | սովորություններով |
Ներգ. | սովորությունում | սովորություններում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։