Jump to content

սուլիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ սու•լիչ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. սուլելու փոքրիկ հարմարանք ◆ Լսվեց ավագ կոնդուկտորի սուլիչի դողդոջուն սուր ձայնը։ (Նար-Դոս)
  2. տե՛ս շչակ ◆ Գործարանի հազարավոր սուլիչներն ահեղագոչ արձագանքեցին։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. սուլակ (հզվդ․), (գվռ․) սուսու, սուսուկ, շվիկ
  2. տե՛ս շչակ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։