ցածր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [t͡sʰɑt͡sɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ցա•ծ(ը)ր
Ածական
Մակբայ
- գետնի մակերեսից աննշան չափով կամ ոչ հարկ եղած չափով դեպի վեր ձգվող ◆ Ցածր պատ, պատնեշ, բլուր
- գետնից, հատակից ոչ բավականաչափ կամ ոչ շատ բարձր ◆ Ցածր առաստաղ։
- երկրի մակերևույթից ոչ շատ բարձր տեղի ունեցող, կատարվող, եղող ◆ Ինքնաթիռը կատարեց ցածր, խուզող մի թռիչք ևս։
- ծովի մակերևույթից աննշան կամ համեմատաբար քիչ բարձրություն ունեցող ◆ Մեղրին զգալիորեն ցածր է Երևանից։
- ըստ աստիճանի, դիրքի, նշանակության և այլն ստորին, ոչ բարձր, ոչ պատասխանատու, ոչ շատ հարգի ◆ Ցածր պաշտոն, դիրք, արհեստ։
- ըստ հաջորդականության, հերթականության սկզբնական, նախնական ◆ Ցածր դասարաններ։
- ոչ ուժգին, ոչ բարձր, թույլ ◆ Ցածր ձայն։
- թավ, բամբ, հաստ (ձայնի մասին)
- ոչ նպաստավոր, ոչ բարձր ◆ Ցածր գնահատական, կարծիք։
- ազդեցությամբ, ուժով ոչ նշանակալից, աննշան ◆ Դեռևս ցածր աշխատավորների նախատոնական խանդավառությունը։
- չափով, քանակով քիչ, փոքր, նվազ, թույլ ◆ Ցածր ջերմաստիճան։ ◆ Ցածր արտադրողականություն։
- հարկ եղածից, նորմայից պակաս ◆ Ջերմությունը ցածր է։ ◆ Ճնշումը շատ ցածր է։
- ոչ բավարար, ոչ գոհացուցիչ, հարկ եղած մակարդակը չներկայացնող ◆ Ցածր պատրաստականություն, գիտելիքներ։
- ոչ բավականաչափ զարգացած, անզարգացած, հետամնաց ◆ Ցածր կուլտուրա։
- որակով անբավարար, ստորին կարգի, ցածրորակ ◆ Ցածր արտադրանք։
- սովորական կամ անհրաժեշտ մակարդակից, բարձրությունից իջած, պակաս ◆ Անցյալ տարի Սևանի մակարդակը զգալիորեն ցածր էր։
- տատանումների ոչ մեծ քանակություն ունեցող, ոչ հաճախական ◆ Ցածր հաճախակություն։
- դասակարգային հասարակությունների մեջ, ոչ արտոնյալ, որ իշխող խավերին պատկանող, ոչ ազնվական ◆ Նրանք չէին ուզում որևէ հարաբերության մեջ մտնել ցածր խավերի ներկայացուցչների հետ։
- ստոր, անարգ (փխբ․)
- ստորությամբ բնութագրվող, ստորություն հանդիսացող ◆ Ցածր արարք։
- վատոգի, ստոր, անարգ հոգի, բնավորություն ունեցող ◆ Ցածր մարդ։
- նույնն է՝ ցած
- կարճ, կարճահասակ ◆ Մի ցածր ու փոքրամարմին տղա էր Նիկուլայը։ (Գ.Կոնստանտին)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ցած, կարճաբերձ, գետնահար, գետնամած, ցածրադիր, ցածիկ, ցածրիկ, ցածուն, ցածլիկ, ցածկիկ, ցածկուկուկ, ցածկլիկ, ցածուկ, քաշ, քաշլիկ (գետնից, գետնի մակերեսից աննշան չափով կամ ոչ հարկ եղած չափով բարձրացող) (գվռ.) (հզվդ․)
- ստորին (ըստ աստիճանի, դիրքի, նշանակության և այլն ոչ բարձր, ոչ շատ հարգի)
- նախնական, սկզբնական (ըստ հաջորդականության, հերթականւթյան)
- թույլ, մեղմ (ոչ ուժգի, ոչ բարձր)
- թավ, բամբհաստ (ձայնի մասին)
- աննպաստ, բացասական (կարծիք)
- աննշան, չնչին (ազդեցության ուժով)
- նվազ, քիչ, փոքր (չափով, քանակով)
- հետամնաց, անզարգացած
- տե՛ս ցածրորակ
- պակաս (սովորական կամ անհրաժեշտ մակարդակից, բարձրությունից իջած)
- տե՛ս ստոր, անարգ
- տե՛ս վատաբարո, ստորաբարո
- տե՛ս կարճահասակ
- տե՛ս ցած
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Թարգմանություններ | |
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։