Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գանահարութիւն

վանկեր՝ գա•նա•հա•րութ•յուն

Կազմություն

Արմատ՝ գան, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ հար, վերջածանց՝ -ություն:

Գոյական

գանահարելը, գանահարվելը ◆ Ինչ վերաբերում է պսակող քահանայի գանահարության փաստին, ատյանը կարծում է, որ Մայրանը ամոթխած եղանակով է հայտնել իր անհամաձայնությունը և պսակող քահանան, չնշմարելով այդ, բռնությամբ առ իրար է խոնարհեցրել նրանց գլուխները: (Ակսել Բակունց)
խիստ ծեծ, գանակոծություն ◆ Դատապարտյալին նախքան աքսորելը ենթարկում էին մարմնական գանահարության: (Րաֆֆի)
(փխբ․) (հզվդ․) նախատինք, հանդիմանություն

Հոմանիշներ

ծեծ, գան, գանակոծ, գանակոծություն, գանածեծ, (հնց․)՝ ծեծք, ձաղկ, ձաղկանք, չարագան, (գվռ․)՝ քոթակ, գմփոց, տփոց, դնքսոց, դնքստոց, դրբոց, դմփոց, տուր, շփռթի, թակ, շնաթակ, ծեծ-փետ (սաստիկ) շարունակել․․․