Հայերեն

ՄՀԱ՝ [ɡɑnɑhɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ գանահարութիւն

վանկեր՝ գա•նա•հա•րութ•յուն

Կազմություն

Արմատ՝ գան, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ հար, վերջածանց՝ -ություն:

Գոյական

գանահարելը, գանահարվելը ◆ Ինչ վերաբերում է պսակող քահանայի գանահարության փաստին, ատյանը կարծում է, որ Մայրանը ամոթխած եղանակով է հայտնել իր անհամաձայնությունը և պսակող քահանան, չնշմարելով այդ, բռնությամբ առ իրար է խոնարհեցրել նրանց գլուխները։ (Ակսել Բակունց)
խիստ ծեծ, գանակոծություն ◆ Դատապարտյալին նախքան աքսորելը ենթարկում էին մարմնական գանահարության: (Րաֆֆի)
(փխբ․) (հզվդ․) նախատինք, հանդիմանություն

Հոմանիշներ

ծեծ, գան, գանակոծ, գանակոծություն, գանածեծ, (հնց․)՝ ծեծք, ձաղկ, ձաղկանք, չարագան, (գվռ․)՝ քոթակ, գմփոց, տփոց, դնքսոց, դնքստոց, դրբոց, դմփոց, տուր, շփռթի, թակ, շնաթակ, ծեծ-փետ (սաստիկ)

Արտահայտություններ

	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ա ներքին հոլովում
Ուղղ.	գանահարություն(ը)	գանահարություններ(ը)
Սեռ.	գանահարության	գանահարությունների
Տր.	գանահարության(ը)	գանահարությունների(ն)
Հայց.	գանահարություն(ը)	գանահարություններ(ը)
Բաց.	գանահարությունից	գանահարություններից
Գործ.	գանահարությամբ	գանահարություններով
Ներգ.	գանահարությունում	գանահարություններում

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ избиение (ru) ‎(izbijenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։