գան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɡɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ գան 

գան 1

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * g^uhen-` * g^uhon «խփել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն ghaná «բիր, կոպալ», հունարեն θεινω «խփել», φόνος՝ «սպանություն» խեթերեն kuen «խփել, սպանել»։

Գոյական

1. ծեծ, ձաղկանք ◆ Այս հարկի տակ, ո՛վ ասպետ, ալ բաժինս է գան ու ծեծ։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Ինչքան նորելուկ տղաներ կային... գանով, բըռունցքով Եվ մտրակներով Այստեղ քշեցին։ Լևոն Միրիջանյան

Հոմանիշներ

1. տե՛ս ծեծ

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ побои (ru) ‎(poboi), взбучка (ru) ‎(vzbučka), трепка (ru) ‎(trepka) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Գոյական

1. նողկանք, գարշանք

Հոմանիշներ

1. տե՛ս զզվանք, նողկանք

Արտահայտություններ

1. գանը գալ - զզվել, նողկալ, գարշել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ омерзение (ru) ‎(omerzenije), отвращение (ru) ‎(otvraščenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։