Կաղապար:Օրվա բառ/Դեկտեմբերի 20, 2016 թ.
Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ սիրալիր
վանկեր՝ սի•րա•լիր
Ածական
- մտերմական ու հոգատար վերաբերմունք ունեցող, հարազատության՝ մտերմության զգացմունքով տոգորված ◆ Սիրալիր մարդ՝ բարեկամ։
- հոգատարություն ու մտերմություն արտահահայտող, սեր ու հոգատարություն՝ մտերմություն արտահայտող ◆ Սիրալիր վերաբերմունք։ ◆ Որդու ողջագուրանքը, մոր սիրալիր փաղաքշանքը բոլորովին անկեղծ էին։ (Րաֆֆի)
- հոգատար ◆ Սիրալիր խնամակալ մըն էր ան:
- սիրով լեցուն, սիրալի ◆ Կգունատվի ու մի կաթիլ արտասուք կթափի իր սիրահոժար ու սիրալիր աչքերից։ (Սողոմոն Տարոնցի)
- հարազատ, մտերիմ, սիրելի ◆ Սիրալիր երկինք քաղցրիկ աշխարհի: Հովհաննես Հովհաննիսյան
Հոմանիշներ
- սիրալից, սիրազեղ, սիրազեղուն, սիրահորդ, սիրահեղ, սիրագին, սիրահեղց, սիրաշունչ, սիրառատ, սիրաշատ, սիրավետ, սիրակաթ, սիրարբշիռ, սիրահարուստ, լիասեր, բազմագորավ (հնց․)
- հոգատար, բարեհամբույր, քաղցրահամբույր, քաղցրագին, քաղցրալիր, քաղցրաբարո, գրկաբաց, գրկատարած, սիրահամբույր, դյուրահամբույր, բերկրահամբույր, բարեբարո, տաք, ջերմ, ջերմաջերմ, գիրկը բաց
- տե՛ս հարազատ, սիրելի, մտերիմ