հարազատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑɾɑˈzɑt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հարազատ վանկեր՝ հա•րա•զատ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ միջին պարսկերեն *haδazat «համածին». հմմտ. ավեստերեն haδōzāta:
Ածական
- ուղիղ գծով արյունակից
- ազգական
- բարեկամ, մտերիմ
- սիրելի, թանկագին
- ծննդավայր կամ բնակավայր հանդիսացող
- ստույգ, ճիշտ հավատարիմ
- իսկական
Գոյական
- հարազատներ, ազգականներ, բարեկամներ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։