Հայերեն

վանկեր՝ վա•րա•կել

Կազմություն

Արմատ՝ վարակ, վերջածանց՝ -ել:

վարակը հաղորդել՝ փոխանցել առողջ օրգանիզմին ◆ Որ չվարակեին մյուսներին, այդ թշվառները բնակվում էին հեռավոր անապատներում: (Րաֆֆի)
կենդանի օրգանիզմի համար վնասակար՝ թունավոր նյութերով լցնել՝ հագեցնել՝ տոգորել ◆ Անտանելի ծուխը վարակում է ողջ շրջապատը:
(փխբ․) թունավորել, թույն խառնել՝ լցնել ◆ Ճիվաղները նույնիսկ ջուրն էին վարակել զանազան թունավոր նյութերով:
(փխբ․) իր զգացմունքը՝ ապրումները հաղորդել՝ փոխանցել մեկին, իր մտքերով՝ զգացմունքներով՝ գաղափարներով տոգորել՝ համակել մեկին՝ մի բան ◆ Ռոմանոս Մելիքյանը իր ոգևորությամբ վարակում էր նույնիսկ ամենաթունդ սկեպտիկներին: (Սովետական Հայաստան)
(փխբ․) տիրել, լցնել, համակել ◆ Շուտով նրան վարակեց կնոջ վախը:
(փխբ․) թունավորել, վատ ներգործություն՝ աղդեցություն գործել ◆ (Կղերականությունը) վարակել է ժողովրդի միտքն ու հոգին: (Վահան Տերյան)

տարափոխել, տարփոխել, հիվանդացնել
թունավորել, (հզվդ․)՝ դեղադրել, դեղահարել (գվռ․)՝ դեղել, դեղկել, թույնել, դեղ տալ, թույն տալ (ժղ․)
տե՛ս հաղորդել
համակել, պատել, տոգորել, հագեցնել, պարուրել, լցնել