պաղատել բայ

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պաղատել

վանկեր՝ պա•ղա•տել

Ստուգաբանություն

թախանձագին խնդրել, աղաչել, աղերսել ◆ Ամենքս նրա համար խնդրեցինք, աղաչեցինք, պաղատեցինք, բայց չեղավ: Հովհաննես Թումանյան
մի բան խնդրելով՝ աղաչելով ուզել, թախանձագին խնդրել մի բան ◆ Որ հետո խեղճ, շլինքը ծուռ, գութ պաղատե հպարտ յարից: (Ավետիք Իսահակյան)
(փխբ․) խնդիրքի եղանակով պահանջել, համառորեն խնդրել ◆ Եվ հատուցում են պաղատում դիերը մեր եղբայրների: (Գևորգ Էմին)

թախանձել, աղաչել, աղերսել, խնդրել, աղաչել-պաղատել, (հնց․) եղձանել, ընդեղձանել, աղերսաբանել, ժտել, կողկողել, (գվռ․) գերեկնալ, գենկեղնալ, թթնկել, թրվել, ողորմորալ, պռնկնոտալ, պաղատանք անել, պաղատանք թափել, աղաչանք անել, աղերսանք անել, դեմ ընկնել, բերան ծռել, երես դնել, երես գցել, երես մրել, երես ծռել, երես սևացնել, երեսը թափել, երեսը գոմշի երես շինել, լեզու թափել, լեզու հանել, ձեռք ու ոտք ընկնել, ոտներն ընկնել, ոտքերը լիզել, ոտքը պագնել, պռունկ պատռել, վիզ ծռել, փեշից կախ ընկնել, պորտը գետնին քսել, փորը գետինը քսել, օձի լեզու հանել, օձի պես գերեկնալ
տես աղոթել
տե՛ս ուզել
տես պահանջել