Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բլիթ

վանկեր՝ բ(ը)•լիթ

բլիթ1

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * bhli-t- կամ * bhlē (-t աճականով)՝ * bhel- «փչել, ուռցնել, ուռչել, բխել, հորդել» արմատից. հմմտ. նորվեգերեն բարբառային bleine «բշտիկ», դանիերեն blegn(e) «այտուցք, ուռուցք», անգլերեն bloat (blaiton) «ուռչել», լատվիերեն bli-tu, blēdu «հարստանալ», հունարեն φλδάω՝ «ուռչել» (< bhlē-), հին շվեդերեն bloemma «մորթաբշտիկ», հին վերին գերմաներեն blāt(t)ara, հին անգլերեն bladara «բշտիկ, փուչիկ»:

Գոյական

մեջը հայս լցրած բոլորաձև խմորեղեն թխվածք, գաթա ◆ Մի մեծ բլիթ խորիզ դրեց գաթի մեջ։
այդ ձևի փոքրիկ հաց ◆ Իրեք հատ աղի բլիթ թխա։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
պանրի բլիթաձև կտորը՝ գլուխը
զանազան ուտելիքների այդ թխվածքի ձևն ունեցող կտոր ◆ Մեղրի, պանրի բլիթ:
(կզմխս․) նույնն է` բույթ
մարմնի վրա գոյացած փոքրիկ կլոր ուռուցք ◆ Դոշիս դուս եկած բլիթները պատռվել են։ Սահակ Ամատունի
հողի, ցեխի և այլնի մեկ անգամ բահով վերցվող զանգվածը
խաղողի չորացրած հյութ

Հոմանիշներ

կարկանդակ (մեջը միս կամ կարտոֆիլ և այլն լցված և տապակված խմորեղեն)
տե´ս գաթա

շարունակել․․․