ահաբեկում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•հա•բե•կում 

Գոյական

  1. ահաբեկելը, ահաբեկվելը ◆ Պատահում էր, որ ամբողջ գունդը, ենթարկվելով ահաբեկման, փախչում էր դեպի բլուրները։ Ստեփան Զորյան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. ահաբեկություն, ահարկություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]