աղաքար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղաքար

վանկեր՝ ա•ղա•քար 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

աղ + ա + քար

Գոյական

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Ղազախ՝ քարաղի բեկոր, որ կտրում են աղահանքում
  2. գոմի կամ տան առջև՝ փարախում՝ արոտավայրոմ և այլուր դրված հարթ մակերեսով քար, որի վրա աղ են ցանում անասունների համար, լիզաքար ◆ Այսպես խոսում էին բակի քարերը, աղաքարը՝ որի վրա հայրը աղ էր ցանում և տավարը լիզում էր աղը։ (Ակսել Բակունց)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. քարաղ, աղաբեկոր, աղակտոր, աղուճակ
  2. լիզաքար

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. աղաքարը փուրն է նընգի - անհանգիստ է
  2. Ղարաբաղ, Ղազախ՝ մեջքը աղաքար կրող էշի մեջք է դառել - մեջքը վերքերով է պատվել

Աղբյուրներ[խմբագրել]