Jump to content

աղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

«Աղ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով
աղի բյուրեղներ

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղ վանկեր՝ աղ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Առաջացել է բնիկ հնդեվրոպական՝ * sal-, * sali` «աղ» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն sal-ilá «աղոտ», հունարեն՝ αλς, լատիներեն՝ sal, ռուսերեն՝ соль «աղ»։

Գոյական

  1. (հնք․) քլորի և նատրիումի քիմիական բաղադրություն, սպիտակ բյուրեղային նյութ, որ օգտագործվում է ուտելիքը համեմելու համար  Ամենալավ կերակուրն էլ ինձ համար համ չունի առանց աղի: Հովհաննես Թումանյան  Ծովեզերքում մի փոքրիկ լճակ շինեցի, ջուրը այնտեղ բաց թողի, մտածում էի արևի տակ գոլորշիացնելով աղ գոյացնել։ (Րաֆֆի)
  2. (փխբ․) համ, էություն  Նրանք են աղը, աղը կյանքի, նրանք են փայլը աշխարհի Եղիշե Չարենց
  3. սպիտակ բյուրեղային նյութ, որ օգտագործվում է ուտելիքը համեմելու համար
  4. (գյուղտնտ․) խաղողի վազի սնկային հիվանդություն (օիդիում)
  5. (քիմ․) բաղադրություն, որ ստացվում է թթվուտի մեջ ջրածինը մասամբ մետաղով փոխարինելով
Հոմանիշներ
[խմբագրել]
  1. քարաղ, աղուճակ, աղաքար, (հզվդ․)՝ գռիճ, աղասալ, աղուճակ
  2. տե՛ս համ
  3. էություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]
  1. ատտիկական աղ (հռետ․) - նուրբ սրախոսություն
  2. աղ դնել - միսը՝ պանիրը կամ բանջարեղենը աղաջրի մեջ դնել՝ պահելու համար  Վաճառասեղանի ետևը (նա) գինու, օղու և աղ դրած ձկան տակառներ էր դրել։ (Անահիտ Սահինյան)  Քեզ կշտացնելու եմ սունկով։ Այս կողմերում այնքան շատ է լինում, որ թեկուզ հարյուր տակառ աղը դիր։ Սերո Խանզադյան
  3. աղ ցանել
    1. որևէ բանի վրա (կամ մեջ) աղ անել
    2. (փխբ․) մորմոքել, բորբոքել (վիշտը, ցավը)
  4. աղը ուտել - աղով հագենալ՝ տոգորվել
  5. աղն ու անալին իրարից չջոկել - շատ անփորձ՝ տհաս լինել
  6. աղի վրա գնալ - դեպի աղը շարժվել, աղ լիզելու գնալ  Ժողովուրդը հետևեց նրանց, աղի վրա գնացող ոչխարի պես։ (Ակսել Բակունց)
  7. աղի նման ջրում հալվել
    1. մոռացման տրվել
    2. անհայտ՝ անտեսանելի՝ ուրիշներին անիմանալի լինել
  8. աղ անել - մի բանի վրա աղ շաղ տալ  Պապը մածնին մի քիչ ջուր էր խառնում… ու աղ անելով ուտում։ Սերո Խանզադյան
  9. աղը լաց է եղել - աղը ջրակալել է, խոնավություն է առել
  10. աղն է պակաս կամ մաղը - մի բանի կարիք ունի
  11. աղ ու լեղի - դառնություն, կսկիծ  Գեղի ծերին հերը կեցած ճանապարհ էր գնում տղին, Սրտին հազար կրակ ու ցավ, Սրտին հազար աղ ու լեղի։ Եղիշե Չարենց
  12. աղ ու լեղի քաշել - խիստ նեղություն կրել, սաստիկ տանջանքների ենթարկվել  Պատերազմի աղ ու լեղի եմ քաշել։ (Բոգդան Վերդյան)
  13. ուրիշի ապուրին աղ գցել - ուրիշի գործերին օժանդակել
  14. կյանքի աղը
  15. աղ ու հաց
    1. աղ և հաց իբրև համեստ կերակուր
    2. (փխբ․) բարեկամություն, բարեկամության խորհրդանիշ
  16. աղ ու հաց, սիրտը բաց (առած) - ասվում է այն մարդկանց մասին, որոնք թեև չքավոր, բայց սրտաբաց և հյուրասեր են
  17. աղի գնալ – գործի ծանրությունը չգիտենալ
  18. աղ ու հացով մարդ

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Աղ: