աղմկաձայն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁmkɑˈd͡zɑjn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղմկաձայն
վանկեր՝ աղ•մ(ը)•կա•ձայն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Ածական
- աղմկոտ ձայն ունեցող, աղմկալի ձայն հանող, աղմկալից ◆ Անցնում են ահա այն ձորի մոտով, Ուր աղմկաձայն Զանգուն է հոսում։ Եղիշե Չարենց ◆ Խորին լռություն, երբեմն միայն մի շքեղ սահնակ թռչում է սրընթաց Եվ զանգակներով աղմկաձայն Վրդովում նիրհը պահնորդին հոգնած։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- աղմկալի, աղմկալից, աղմկոտ, աղմկուն, աղմկաշատ, աղմկավետ, աղմկավոր, աղմկային, աղմկահար, աղմկահյուս (բնստ․), աղմկաշունչ, աղմկահույզ, խռովալի, խռովալիր, խռովալից, խռովահույզ, տագնապալի, տագնապալիր, տագնապալից, տագնապահույզ, հուզումնալի, հուզումնալիր, հուզումնալից, անխաղաղ, բազմաժխոր, բազմաղաղակ, ժխորաձմեռ, ժխորուտ
- խռովահույզ, խռովալի, խռովալից, հուզումնալի, հուզումնալիր, հուզումնալից, ալեկոծ, տագնապալի, տագնապալիր, տագնապալից, աղմկալի, աղմկալիր, աղմկալից, վրդովալիր, վրդովալից, վրդովահույզ, տագնապահույզ, (հնց․)՝ խռովախույժ, խռովական, մարտամբոխ, ըմբոստահույզ, աշխարհահույզ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։