ամանակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամանակ

վանկեր՝ ա•մա•նակ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Փոխառություն իրանական աղբյուրից՝ amānak. հմմտ. պարսկերեն amān:

Գոյական

  1. (հնց․), (քրկն․) մեկ վանկ կամ ձայնավոր արտասանելու ժամանակամիջոցը ◆ Հենց հնչույթի արտասանական տևողությունն էլ կոչվում է ամանակ, կամ հնչյունի քանակ։
  2. (գրկն․) չափական ստեղծագործության մեկ անդամը արտասանելու ժամանակամիջոցը
  3. (երժշտ․) նվագի կամ երգի կատարման արագությունը, տեմպ
  4. (ռազմ․) զինավարժական առանձին պարզ շարժումներից յուրաքանչյուրը
  5. տե՛ս քայլ (շախմ.)
  6. (հնց․) ժամանակ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ժամանակ, ժամ, պահ, ատեն (արևմտհ․), (գվռ․)՝ դան, գահ, ժում, ժուկ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։