ամանվել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑmɑnˈvɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամանուել

վանկեր՝ ա•ման•վել 

Կազմություն

Արմատ՝ աման, վերջածանցներ՝ -վ^?-ել:

Բայ

ամանել բայի կրավորականը և չեզոքը

Խոնարհում

Անորոշ դերբայ ամանվել Ենթակայական դերբայ ամանվող Հարակատար դերբայ ամանված Համակատար դերբայ ամանվելիս Անկատար դերբայ ամանվում Վաղակատար դերբայ ամանվել Ապակատար դերբայ ամանվելու Ժխտական դերբայ ամանվի անձ եզակի հոգնակի առաջին երկրորդ երրորդ առաջին երկրորդ երրորդ Սահմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Անկատար ներկա ամանվում եմ ամանվում ես ամանվում է ամանվում ենք ամանվում եք ամանվում են Անկատար անցյալ ամանվում էի ամանվում էիր ամանվում էր ամանվում էինք ամանվում էիք ամանվում էին Ապակատար ներկա ամանվելու եմ ամանվելու ես ամանվելու է ամանվելու ենք ամանվելու եք ամանվելու են Ապակատար անցյալ ամանվելու էի ամանվելու էիր ամանվելու էր ամանվելու էինք ամանվելու էիք ամանվելու էին Վաղակատար ներկա ամանվել եմ ամանվել ես ամանվել է ամանվել ենք ամանվել եք ամանվել են Վաղակատար անցյալ ամանվել էի ամանվել էիր ամանվել էր ամանվել էինք ամանվել էիք ամանվել էին Անցյալ կատարյալ ամանվեցի ամանվեցիր ամանվեց ամանվեցինք ամանվեցիք ամանվեցին Ըղձական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի ամանվեմ ամանվես ամանվի ամանվենք ամանվեք ամանվեն Անցյալի ապառնի ամանվեի ամանվեիր ամանվեր ամանվեինք ամանվեիք ամանվեին Պայմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի կամանվեմ կամանվես կամանվի կամանվենք կամանվեք կամանվեն Անցյալի ապառնի կամանվեի կամանվեիր կամանվեր կամանվեինք կամանվեիք կամանվեին Հարկադրական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի պիտի ամանվեմ պիտի ամանվես պիտի ամանվի պիտի ամանվենք պիտի ամանվեք պիտի ամանվեն Անցյալի ապառնի պիտի ամանվեի պիտի ամանվեիր պիտի ամանվեր պիտի ամանվեինք պիտի ամանվեիք պիտի ամանվեին Հրամայական եղանակ դու դուք Ապառնի ամանվի՛ր ամանվե՛ք

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։