Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբարձ

վանկեր՝ ամ•բարձ

Ստուգաբանություն

(հնց․) վեր բարձրացրած, բարձրացած, բարձր պահած՝ պահված ◆ Օ, շանթաբուռ բազուկս իմ՝ որ կըրակներ տեղացուց Ծովածավալ մարդերու գըլուխներուն վրա՝ ամբարձ: (Դանիել Վարուժան)

Բաղադրյալ բառեր
ամբարձաբեռնիչ ամբարձադրամ ամբարձաթռիչ ամբարձալծակ ամբարձակամուրջ ամբարձաճոպան ամբարձել ամբարձիգ ամբարձիկ ամբարձիչ ամբարձիչային ամբարձիչանավ ամբարձիչաշինական ամբարձիչաշինություն ամբարձիչավար ամբարձուղեշ ամբարձում ամբարձունակություն վերամբարձորոն վերամբարձություն վերամբարձում

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։