այր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Արտասանություն

ՄՀԱ: [ɑɪ̯ɾ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հայերեն բառ է, բացատրությունը շփոթեցնող է։ Մի կողմից կա զանդկերեն arša` այր, արական, հունարեն՝ ᾰρσην, ᾰρρην՝ այրուկ, այրական, լակ՝ είρήν, հոներեն՝ έρσην՝ այրուկ այրական, սանսկրիտ՝ ršabhá` ցուլ, իսկ մյուս կողմից կա հունարեն՝ άνήρ, άν(δ)ρός բառը։

Այր՝ մարդ, գաղափարի համար հնդևրոպական նախալեզվում կա երկու բառ wiro- և ner-: Wiro-ն սովորական անուն էր, իսկ ner-ը օգտագործվում էր իր առնական հատկությունները որակելու համար։ Առաջինից կա լատիներեն՝ vir, իռլանդերեն` fer, գալլերեն՝ gwr, գոթերեն՝ wair, լիթերեն՝ vy՛ros, սանսկրիտ՝ vīrá-, երկրորդից՝ սանսկրիտ՝ nár, զանդկերեն՝ nar-, հունարեն՝ άνήρ, άνδρός, ալբաներեն՝ n′er- լատիներեն՝ Nero հատուկ անուն, neriosus` ուժեղ, իռլանդերեն՝ nert՝ գայլ, գալլերեն՝ nerth՝ ուժ առնականություն։

 Տարբերակ 1
[խմբագրել]

վանկեր՝ այր 

  1. տղամարդ ◆ Մի դողար, եթե այր ես։ (Նար-Դոս)
  2. ամուսին ◆ Հաշվեսեղանի ետև նստել են սրճարանի տերերը, այր և կին (Ավետիք Իսահակյան)
  3. ուժեղ, քաջ, կտրիճ (փխբ․)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. տղամարդ, մարդ, այրմարդ, առն (հնց․)
  2. ամուսին, էրիկ, էրիկմարդ (արևմտհ․)
  3. իրիկ (բրբ․)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
  1. այր ու կին ◆ Երբ որ հասան Պերոժ քաղաքի հրապարակը՝ բոլոր քաղաքացիք, մեծ ու փոքր, այր ու կին միաբերան աղաղակեցին. — Կեցցե՜ թագավորը, կեցցե՜ թագուհին, … (Ղազարոս Աղայան)
  2. այր մարդ ◆ Թվում էր, որ նա (Անուշը) պետք է ծնված լիներ այր մարդ, իսկ ահա այս կանացի նրբության ունեցող երիտասարդը… կին (Շիրվանզադե)


 Տարբերակ 2
[խմբագրել]


վանկեր՝ այր 

  1. անձավ, քարանձավ, քարայր ◆ Այրերը, լեռների մեջ գտնվող քարանձավները նրանց, ծառայում էին որպես բնակարան։ (Րաֆֆի) ◆ Եվ մութ այրերից մամռոտ ժայռերը, թավուտ ծմակից լռին խորքերից Մանուկ հասակիս հնչուն ծիծաղի արձագանքն ահա լսում ՛եմ նորից Հովհաննես Թումանյան
  2. խոռոչ, հիվանդագին պրոցեսից հյուսվածքների քայքայման հետևանքով մարմնի այա կամ այն օրգանի մեջ առաջացած փոքրիկ դատարկություն (բժշկ․)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
  1. քարածերպ, փապար, սոր
  2. ջառ, խորավեմ, պաղանձավ (արևմտհ․) (հզվդ․)
  3. էր (բրբ․)
Քարանձավ Գորիսում

Աղբյուրներ[խմբագրել]