Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անուանի

վանկեր՝ ան•վա•նի

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

անուն հանած, անունը հռչակված ◆ Նույնիսկ դժվար էր ասել, թե արդյո՞ք այդքան անվանի կլիներ պանդոկը, եթե նրա տիրուհին չլիներ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Եկավ շուտով երաժիշտը անվանի։ (Ավետիք Իսահակյան)
նշանավոր

(հզվդ․) Հայտնի, համբավավոր, ականավոր, հանրահռչակ, հռչակավոր, հանրահայտ, նշանավոր, մեծահամբավ, մեծանուն, քսլ ջանուն, մեծահռչակ, երևելի, բարձրահռչակ, բազմահամբավ, բարեհամբավ, բարեհռչակ
(բրբ․) անվանավոր, հայտնանուն, հաղթանուն, հորջորջակ, աչքի ընկնող

Բաղադրյալ բառեր
անվանիություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ named after, famous գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ знаменитый (ru) ‎(znamenityj), известный (ru) ‎(izvestnyj), именитый (ru) ‎(imenityj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։