բարակել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•րա•կել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. հաստությունը կորցնել, բարակ, նվազ շերտ դառնալ
  2. նիհարել, հյուծվել ◆ Նաչար իմ ապին գլուխը չալած՝ Կոռ ու բեգյարից վիզը բարակել։ (Հակոբ Հակոբյան)
  3. նվազել, պակասել (ջրի մասին), սակավաջուր դառնալ, հորդությունը պակասել ◆ Գետի ափին այնքան ենք սպասում, մինչև ջուրը բարակի։ (Ակսել Բակունց)
  4. կտրվելու, դադարելու մոտ լինել ◆ անձրևը բարակեց
  5. շատ նուրբ դառնալ, բարակ դառնալ ◆ Հագնվելիս տեսավ, որ բլուզի կոճակներից մեկը պոկվել է, իսկ մյուսի թելն այնպես է բարակել, որ մի օրվա կյանք էլ չի ունենա։ Սերո Խանզադյան ◆ Տախտակը քանի տաշես, կբարակնա։ (Հրաչյա Աճառյան)
  6. թուլանալ, պակասել ◆ Գաղթականների այս հոսանքը ամիսներ շարունակվեց, մեկ բարակելով ընդհատվելով, մեկ վերսկսվելով։ (Անահիտ Սահինյան)
  7. նեղ դառնալ ◆ Մեկը մի ձոր է իջնում, մյուսը բարձրանում մի քարափ, մի տեղ լայնանում, մյուս տեղը բարակում և դարձյալ խառնվում իրար։ (Ակսել Բակունց)
  8. Պոլիս՝ (փխբ․) խոսելիս ծեքծեքվել, նրբին բառեր գործածել ◆ Շատ մի բարակնար, կփրթիս։ (Հրաչյա Աճառյան)
  9. Մալաթիա, Սվեդիա, Տարենտե՝ մեծամտել, գոռոզանալ, իրեն ավելի բարձր ու քաղաքակիրթ համարել ◆ Ստամպոլ գացել, խիստ բարկըցեր է։ (Ձեռագիր)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բաականալ, նրբանալ, անոսանալ
  2. տե՛ս նիհարել
  3. տե՛ս նվազել, պակասել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. գետը բարակել է
  2. ջուրը բաակեց
  3. անձրևը բարակում է

Աղբյուրներ[խմբագրել]