բարբառել
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾbɑˈrɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բար•բա•ռել
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- (բնստ․) խոսել, ասել մի բան ◆ Ի՞նչ է ասում այդ գիրքը և ի՞նչ է բարբառում։ Եղիշե Չարենց
- (հեգն․) (փխբ․) խոսել, բարբաջել
- Գանձակ՝ ողբ ասել, մղկտալ ◆ Մերը աղջկա մեյիդի վրա կբարբառեր։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տե՛ս խոսել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։