բարբառել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բար•բա•ռել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. (բնստ․) խոսել, ասել մի բան ◆ Ի՞նչ է ասում այդ գիրքը և ի՞նչ է բարբառում։ Եղիշե Չարենց
  2. (հեգն․) (փխբ․) խոսել, բարբաջել
  3. Գանձակ՝ ողբ ասել, մղկտալ ◆ Մերը աղջկա մեյիդի վրա կբարբառեր։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս խոսել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]