բարգավաճել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾɡɑvɑˈt͡ʃɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բար•գա•վա•ճել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. բուռն թափով աճել, ծաղկել, զարգանալ, շենանալ, բարեկարգ դառնալ, փթթել ◆ Հետզհետե գյուղերը բազմամարդացան, քաղաքները բարգավաճեցին։ (Մուրացան)
  2. զարգանալ ◆ Աճում են նրանք ու բարգավաճում։ (Հակոբ Հակոբյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս զարգանալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. երկիրը բարգավաճում է

Աղբյուրներ[խմբագրել]