բարեխոս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑɾɛˈχɔs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ բարեխօս
վանկեր՝ բա•րե•խոս
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- բարի, քաղցր խոսող, քաղցրախոս, հաշտարար բարեխոսող միջնորդ, մեկի համար բարեխոսություն անող
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- միջնորդ, խոսնակ (բարեխոսող մարդ) (ժղ․)
- բարեբան, բարեասած (բարի խոսք ասող)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- բարեխոս լինել - բարեխոսել ◆ Խնդրում ենք բարեխոս եղիր։ (Նաիրի Զարյան)
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։