բարեհունչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾɛˈhunt͡ʃʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բա•րե•հունչ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. հաճելի, դուրեկան հնչում, ձայն ունեցող, բարեհնչուն, քաղցրահունչ, ախորժալուր ◆ Մոզդոկից մինչև Գերմանիա հասա, լսվեց նրա բարեհունչ ձայնը։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]