բարձրագոչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [bɑɾd͡zɾɑˈɡɔt͡ʃʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բարձ•րա•գոչ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. բարձր գոչող, բարձր գոչումով, բարձրաձայն ◆ Ափխաղցիները բանակատեղը փակեցին և բարձրագոչ աղաղակով սկսան զեռալ այս ու այն կողմը։ (Մուրացան) ◆ Զորքը բարձրագոչ ներս խուժեց բակը։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս բարձրաձայն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]