բեյին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բե•յին 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. Մոկս՝ տե՛ս խելք, միտք ◆ Ինչ թաքավոր, թաքավորի տղեն էր, որ մի բան բեյինն ընկներ, էլ ձեռք չէր քաշի։ ՀժՀք

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. բեյինը լիքը - տե՛ս հարբած, գինով ◆ Արտեմի բեյինը լիքն էր։ Սահակ Ամատունի
  2. բեյինը հաստ - տե՛ս բթամիտ, բան չհասկացող, հաստագլուխ ◆ Բեյինը հաստ մարդ ա նա։ Սահակ Ամատունի
  3. բեյինը մտնել -
    1. տե՛ս մտադրվել, հասկանալ, ըմբռնել ◆ Հիմի գիլու երկեն ավատարանըմ էլ ըստուր գլխուն պտի կարդանք, որ բեյինը բան մտնի։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու) ◆ Էնքան խոսացրի, նոր բեյինը մտավ։ (Տիգրան Նավասարդյան)
    2. մտադրվել, մտքում մի բան դնել կատարելու, խելքին փչել ◆ Բեյինն ա մտել, որ էթա Մոսկով։ Սահակ Ամատունի
  4. բեյինը տանել - տե՛ս ձանձրացնել, զզվեցնել◆ Բեյինս տարավ, էրկու սհաթ տակեն-գլխեն դուս կուտար։ (Ձեռագիր)
  5. բեյինում նստել - տե՛ս հասկանալ, տպավորվել
  6. բեյինը լցնել - սուտ ու մուտ տեղեկություններով մեկին նախապատրաստել, տրամադրել ◆ Գնաց վարժապետի բեյինը լցրեց։ Սահակ Ամատունի
  7. բեյինը տաքանալ - գլուխը տաքանալ, փոքր-ինչ գինովնալ՝ հարբել ◆ Բեյինը տաքացած ժամանակը ինչ կուզես արա․․․ լավի տեղ անց կկենա։ (Խաչատուր Աբովյան)
  8. բեյինը քամել - տե՛ս բեյինը տանել
  9. բեյինը գցել, բեյինն ընկնել - մտքում տրամադրվել մի բան անելու ◆ Բեյինն ա ընկել, որ տուն ու տեղը ծախի։ Սահակ Ամատունի
  10. բեյինով (մարդ) - խելոք, խելացի (մարդ)
  11. բեյնումը նստացնել - հասկացնել, հասկանալի դարձնել ◆ Մինը չկա, որ դրա բեյինումը նստացնել, թե ախր խի՞ ես տուն ու տեղդ ծախում։ (Ձեռագիր) ◆ Մինը կա վեչ, վեր մին քաղցր խոսքով ընտանց բըյնըմը նստացնի։ (Տմբլաչի Խաչան)
  12. բեյնումը նստել - հասկանալ ◆ Հոռոմին ասածը բեյնըմըս նստեց։ (Տմբլաչի Խաչան)

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]