բուրդ

Հայերեն

• ՄՀԱ^(key): [buɾd]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

Վանկեր՝ բուրդ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * bherdh- «կտրել» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն bardhaka «կտրելուկ, խուզելուկ», հունարեն πέρθω, πορθέω՝ «քանդել, ավերել, ամայացնել», հին իռլանդերեն bard «եզր»:

Գոյական

• կաթնասունների մազե ծածկը մորթի վրա
• ոչխարից և մի քանի այլ կենդանիներից խուզած մազը որպես թելացու
• այդ մազից պատրաստված թելը և կտորեղենը
• երեսի մազ (հեգն․)

Հոմանիշներ

• գեղմ, ասր (հզվդ․)
• գզաթ (գզած), կիզ(ն), պրոն (այծի), պուրակ
• աղվամազ, ման (պտուղի)
• շալ

Արտահայտություններ

• բուրդը թափել, տալ կամ բուրդն ուտել – 1. խիստ նիհարել, մաշվել։ 2. սնանկանալ
• բուրդ ծեծել – փայտե ամուր ճիպոտով բրդին հարվածել՝ կոշտերը և թաղկուճները փափկացնելու համար
• բուրդը քամուն տալ – սաստիկ ծեծել, խոշտանգել
• բուրդը (բամբակը) գզել ― խոշտանգել, ծեծել, բզկտել
• բանը բուրդ է

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ wool ռուսերեն՝ шерсть

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։