Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ բ(ը)ռ•նա•կա•լութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

բռնապետություն, բռնություն, դեսպոտիզմ (բռնակալական իշխանություն, կառավարման ձև, որի ժամանակ պետության միահեծան տիրակալը օժտված է անսահման իշխանությամբ)
տե՛ս աշխարհակալություն
տե՛ս բռնավորություն
տե՛ս կեղեքչություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ despotism, tyranny գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ деспотизм (ru) ‎(despotizm) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։