բռնվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ բռնուել

վանկեր՝ բռ•ն(ը)•վել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. բռնել-ի կրավորական և չեզոք
  2. մի բանով զբաղվել, մի բան անել սկսել ◆ զրույցի, վեճի բռնվել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. կառչել, ակռել, ասռել, դեմ առնել (ընկնել)
  2. ընկնել, ձեռքն (ճանկն) ընկնել (մեկի), երկու վոտքով թակարդն ընկննել
  3. զբաղվել, տարվել մի բանով
  4. տե՛ս արգելակվել
  5. տե՛ս ձերբակալվել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]