գաղութահայ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɡɑʁutʰɑˈhɑj]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ գաղութահայ
վանկեր՝ գա•ղու•թա•հայ
Կազմություն
[խմբագրել]Արմատ՝ գաղութ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ հայ:
Գոյական
- հայրենիքից դուրս ապրող հայ, գաղութաբնակ հայ ◆ Նա իմացավ, որ Քիրաջյանը «ագարակներու և ավանակներու տեր» է, գաղութահայ հարուստներից, որոնք աղքատախնամի գործերով են պարապում, եկեղեցու համար գանձանակ հավաքում։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- գաղթահայ
Ածական
- գաղութահայության հատուկ ◆ Գաղութահայ թերթերը գրում են մասսայական գաղթի մասին։ (Վահան Թոթովենց)
- հայկական գաղթաշխարհին հատուկ, գաղթաշխարհում տեղի ունեցող՝ զարգացող
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | գաղութահայ(ը) | գաղութահայեր(ը) |
| Սեռ. | գաղութահայի | գաղութահայերի |
| Տր. | գաղութահայի(ն) | գաղութահայերի(ն) |
| Հայց. | գաղութահայի(ն) | գաղութահայերի(ն) |
| Բաց. | գաղութահայից | գաղութահայերից |
| Գործ. | գաղութահայով | գաղութահայերով |
| երգ. | (գաղութահայում) | (գաղութահայերում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։