Հայերեն

վանկեր՝ գո•յու•թյուն

Ստուգաբանություն

(լեզվբ․) առնչության (տե՛ս առնչություն անդամոց) տեսակ, երբ նախադասության առնչակից անդամներից մեկը բաց է թողնված կամ դրված է զորությամբ և հասկացվում է մտքով

գոյությունը քարշ տալ - մի կերպ ապրել, յոլա գնալ
գոյության կոչել, գոյություն տալ - առաջացնել, կյանքի կոչել, ստեղծել, գոյացնել
գոյության կռիվ
1. կենդանական ու բուսական օրգանիզմների՝ իրենց շրջապատող պայմանների աննպաստ գործոնների հաղթահարման, այդ պայմաններին հարմարվելու և տարբեր տեսակների ներկայացուցիչների (առանձնյակների) միջև եղած հակամարտ հարաբերությունների ամբողջությունը, որ օրգանական աշխարհի զարգացման հիմնական գործոններից մեկն է (կենս․)
2. պայքար հանուն կյանքը պահպանելու, ապրելու (փխբ․)
գոյության միջոցներ - գոյությունը պահպանելու, ապրելու անհրաժեշտ միջոցների ամբողջությունը

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ existence, life, being հունարեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ существование (ru) ‎(suščestvovanije), существо (ru) ‎(suščestvo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։