դաշնագիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Գոյական

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

վանկեր՝ դաշ•նա•գիր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

  1. (նորբ․) պայմանագիր ◆ Ես հրապարակով մշտական հաշտության երդում, արի և դաշնագիր ստորագրեցի։ (Մուրացան)
  2. համաձայնություն պետությունների միջև, որևէ հատուկ հարցի մասին (կոնվենցիա)

Գոյական

  1. տե՛ս պայմանագիր
Հոմանիշներ[խմբագրել]

պայմանագիր, պայմանաթուղթ, դաշնաթուղթ, համաձայնագիր, համաձայնություն (ժամանակավոր), դաշինք, ուխտ, պայման, պայմանադաշինք, պայմանադրություն, դաշնադրություն, դաշնագրություն, երդմնագիր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

դաշնագիր կնքել

  1. պայմանագիր կնքել
  2. համաձայնություն կայացնել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։