Jump to content

դավ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դաւ


վանկեր՝ դավ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Փոխառություն իրանական աղբյուրից (պարսկերենից). հմմտ. ավեստերեն dab- «խաբել», պարթևերեն daβ «դավ, խաբեություն»։

Գոյական

  1. (նորբ․) գաղտնի մտածված կամ նախապատրաստված չարամիտ արարք, գործ ◆ Դա՜վդա՜վ… ելե՜ք, …կոչնա՜կ… պահմնա՜կ… զենք առեք շո՜ւտ… ձի հեծե՜ք ձի՜…: Հովհաննես Թումանյան ◆ Շապուհի հին միտումը Վռամի խորամանկ դավերը: ◆ Թող որոտում մի գլխին փայլակ, կայծակ, հուր, երկաթ, թող դավ դընե թշնամին։ (Միքայել Նալբանդյան) ◆ Մարզպանի կողմից է եկել, դավեր է լարումքեռուս դեմ։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Բյուզանդիան հիմա դավեր նյութում իր սահմանների վրա, չար ծրագրեր կազմում։ Ստեփան Զորյան
  2. տե՛ս դավադրություն
  3. դավաճանություն (բնստ․)
  4. խարդավանք, չար արարք ◆ Օ՜, դուք ասպետներ չնչին դավերի: Եղիշե Չարենց (փխբ․)

Ածական

  1. դավաճան (հզվդ․)
  2. դավերով, դավադրություններով լի (անհնձն.)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. դավադրություն, որոգայթ, խարդավանություն, խարդավանք, մեքենայություն, դարան, դարանագործություն, դարանակալություն, դարանամտություն (նախապատրաստված չարամիտ արարք)
  2. տե՛ս դավաճանություն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. դավ դնել, լարել, նյութել - մեկի դեմ նենգամիտ ու ծածուկ գործողություններ նախապատրաստել, որոգայթ, թակարդ լարել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։