դավ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [dɑv]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դաւ

վանկեր՝ դավ 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն իրանական աղբյուրից (պարսկերենից). հմմտ. ավեստերեն dab- «խաբել», պարթևերեն daβ «դավ, խաբեություն»։

Գոյական

1. (նորբ․) գաղտնի մտածված կամ նախապատրաստված չարամիտ արարք, գործ ◆ Դա՜վ… դա՜վ… ելե՜ք, …կոչնա՜կ… պահմնա՜կ… զենք առեք շո՜ւտ… ձի հեծե՜ք ձի՜…: Հովհաննես Թումանյան ◆ Շապուհի հին միտումը Վռամի խորամանկ դավերը: ◆ Թող որոտում մի գլխին փայլակ, կայծակ, հուր, երկաթ, թող դավ դընե թշնամին։ (Միքայել Նալբանդյան) ◆ Մարզպանի կողմից է եկել, դավեր է լարումքեռուս դեմ։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Բյուզանդիան հիմա դավեր նյութում իր սահմանների վրա, չար ծրագրեր կազմում։ Ստեփան Զորյան
2. տե՛ս դավադրություն
3. դավաճանություն (բնստ․)
4. խարդավանք, չար արարք ◆ Օ՜, դուք ասպետներ չնչին դավերի: Եղիշե Չարենց (փխբ․)

Ածական

1. դավաճան (հզվդ․)
2. դավերով, դավադրություններով լի (անհնձն.)

Հոմանիշներ

1. դավադրություն, որոգայթ, խարդավանություն, խարդավանք, մեքենայություն, դարան, դարանագործություն, դարանակալություն, դարանամտություն (նախապատրաստված չարամիտ արարք)
2. տե՛ս դավաճանություն

Արտահայտություններ

1. դավ դնել, լարել, նյութել - մեկի դեմ նենգամիտ ու ծածուկ գործողություններ նախապատրաստել, որոգայթ, թակարդ լարել

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ plot, intrigue, machination, conspiracy գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ козни (ru) ‎(kozni), происки (ru) ‎(proiski), интриги (ru) ‎(intrigi) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։