Jump to content

դատարկվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դատարկուել վանկեր՝ դա•տարկ•վել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. դատարկել բառի կրավորականն ու չեզոքը ◆ Գյուղը դատարկվեց մի ակնթարթում։ Հովհաննես Թումանյան
  2. ամայանալ, անմարդաբնակ դառնալ

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. դատարկանալ, ամայանալ
  2. պարտվել

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]