Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիւթիչ

վանկեր՝ դյու•թիչ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

դյութող, գրավիչ, հրապուրիչ, հմայիչ ◆ Համբարձման գիշեր, էն դյութիչ գիշեր, կա հրաշալի երջանիկ վայրկյան։ Հովհաննես Թումանյան
արտակարգ հաճելի` ախորժելի` դուրեկան ◆ Ջրերի շշնջյունը թվում էր մի ավելի դյութիչ առասպել։ Դերենիկ Դեմիրճյան
չնաշխարհիկ, չքնաղագեղ

Բաղադրյալ բառեր
դյութչություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ attractive, charming, captivating գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ очаровательный (ru) ‎(očarovatelʹnyj), колдовской (ru) ‎(koldovskoj), волшебный (ru) ‎(volšebnyj), прелестный (ru) ‎(prelestnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։